Soms maak je keuzes wegens te groot aanbod. Muzikaal gezien had ik vrijdag naar de boerderij moeten gaan om The Tangent en Manning te zien, of zelfs naar Tilburg om het door mij onlangs nog zo geprezen Savage Messiah voor het eerst live te zien.Ik koos echter voor sociaal en in plaats van goede muziek alleen te bezoeken koos ik voor het altijd gezellige Kaderock waar verschillende bekenden rondlopen en er zelfs wat belovende namen op het programma stonden.
Met gezond schuldgevoel tegenover de bovengenoemde bands fietste ik zaterdag aan het einde van de middag dus naar de Musicon, waar ze al weer goed bezig waren. Kaderock is een kleinschalig festival en hierdoor net als Schollenpop en Waterpop veel leuker dan het massale Parkpop. Over het algemeen lopen hier alleen muziek liefhebbers rond en staat de gitaarrock van soft tot extreem centraal. Iets na aankomst eerst binnen gekeken naar de Two Days Left een hele enthousiaste groep jongens uit het zuiden van het land. Vrolijke metalcore stond er op het programma, en ik werd hier ook vrolijk van. In onverstaanbaar dialect praatten zij de nummers bijdehand aan elkaar en kregen zij de sfeer er goed in. Twee zangers zongen over de aanstekelijke metal heen en ik kon zowel de schreeuw als Sneijdert op zang wel waarderen. Als ik jongens van deze leeftijd zo bezig zie, hoop ik alleen maar dat Tiago over een paar jaar ook die kant op gaat.
Helaas stond buiten de hardste band van de dag tegelijkertijd te spelen. Daar kreeg ik dus te weinig van mee en zelfs de naam is mij ontgaan. Altijd leuk om te zien hoe weinig mensen grunten kunnen waarderen en mij vervolgens verbaasd vragen, jij vindt dit wel mooi toch?
Om negen uur stond het hoofdprogramma van de dag op het buiten podium voor een korte set. The Quill waren voor de derde keer in zeven maanden terug en wist ons zelfs te vertellen dat ze ons in augustus weer hopen te zien. Dit is gewoon lekkere recht toe hard rock, met goede zanger en leuke nummers. Vandaag buiten dus geen grandioos geluid, maar wel een echte moshpit. Tot augustus dus maar weer voor The Quill en volgend jaar voor Kaderock. Zij maakten de openingszin op de website weer meer dan waar vandaag: Welcome to The Hague the city of Peace, Justice and Rock & Roll.
Met gezond schuldgevoel tegenover de bovengenoemde bands fietste ik zaterdag aan het einde van de middag dus naar de Musicon, waar ze al weer goed bezig waren. Kaderock is een kleinschalig festival en hierdoor net als Schollenpop en Waterpop veel leuker dan het massale Parkpop. Over het algemeen lopen hier alleen muziek liefhebbers rond en staat de gitaarrock van soft tot extreem centraal. Iets na aankomst eerst binnen gekeken naar de Two Days Left een hele enthousiaste groep jongens uit het zuiden van het land. Vrolijke metalcore stond er op het programma, en ik werd hier ook vrolijk van. In onverstaanbaar dialect praatten zij de nummers bijdehand aan elkaar en kregen zij de sfeer er goed in. Twee zangers zongen over de aanstekelijke metal heen en ik kon zowel de schreeuw als Sneijdert op zang wel waarderen. Als ik jongens van deze leeftijd zo bezig zie, hoop ik alleen maar dat Tiago over een paar jaar ook die kant op gaat.
Helaas stond buiten de hardste band van de dag tegelijkertijd te spelen. Daar kreeg ik dus te weinig van mee en zelfs de naam is mij ontgaan. Altijd leuk om te zien hoe weinig mensen grunten kunnen waarderen en mij vervolgens verbaasd vragen, jij vindt dit wel mooi toch?
Om negen uur stond het hoofdprogramma van de dag op het buiten podium voor een korte set. The Quill waren voor de derde keer in zeven maanden terug en wist ons zelfs te vertellen dat ze ons in augustus weer hopen te zien. Dit is gewoon lekkere recht toe hard rock, met goede zanger en leuke nummers. Vandaag buiten dus geen grandioos geluid, maar wel een echte moshpit. Tot augustus dus maar weer voor The Quill en volgend jaar voor Kaderock. Zij maakten de openingszin op de website weer meer dan waar vandaag: Welcome to The Hague the city of Peace, Justice and Rock & Roll.
No comments:
Post a Comment