De tijdmachine bestaat en hij staat in Deinze: België. Afgelopen zaterdag stapte ik met Hans in deze tijdmachine en zo belandden wij in de eind jaren tachtig waar wij geconfronteerd werden met bands, publiek en sfeer uit die tijd. En ik kan vertellen dit rook naar meer, dus wie weet Alcatraz 2012 met een uitgebreide groep (Magchiel, Sergio, Pieter, Mary, Peter en..?) nogmaals terug in de tijd. Het festival was zeer strak georganiseerd en met een zaal voor de hoofdacts en een tent op het parkeerterrein voor de iets kleinere acts werd het tijdschema makkelijk gevolgd. Eten was ook ouderwets, dus friet, burgers, pizzapunt of worst en verder geen gezeik.
En de muziek? denk aan Metal Daze van Manowar uit 1982:
So mister D. J.
Play just one for me
You know the one
With the crushin' and the screams
Vandaag namelijk zeker geen gebrek aan crushin'en screams. Ruwweg bestond het programma uit twee stromingen Heavy Metal en Thrash Metal, en beiden waren erg sterk vertegenwoordigd. Om het programma af te toppen stonden er ook nog twee iets progressievere bands op het podium.
Bij binnenkomst was After All al bezig. Deze Belgische band kende ik nog niet, maar het klonk zeker goed en de screams waren hoog en overtuigend. De eerste buitenband, bleek een lekker achtergrondmuziekje als opwarmer voor Anacrusis. Deze band heb ik volledig gemist in de jaren 80 en 90. Zo'n 5 jaar geleden las ik over ze en heb ze via internet leren kennen. Ze hebben namelijk alle 4 de CD's doodleuk op internet gezet voor gratis downloaden. Ik vond ze erg goed en was dan ook benieuwd naar dit concert. Gelukkig stond alles muzikaal als een huis, al zorgden technische problemen voor wat sfeer verstoring en was de zanger niet over-communicatief. We kwamen echter voor de muziek en muzikaal misschien wel de beste band van de dag. Jammer dat het hun laatste optreden ooit betrof en er erg weinig mensen bekend waren met het materiaal.
Na een buitenband stop met cola zero en zitten op een stalen balk (er waren een paar stoelen en geen banken) waren we allebei wel erg nieuwsierig naar een hernieuwde kennismaking met Helstar. Na een voorprogramma bij Yngwie zo'n 23 jaar geleden waren we vooral benieuwd of ze hem zouden spelen. Het begin was al erg sterk en een traditionele Heavy Metal show hoort gewoon zo gespeeld te worden als Helstar het vandaag liet zien. Toen vervolgens bij de aankondiging van de laatste twee nummers de vraag "run with the...??" kwam werden wij en met ons vele veertigers en vijftigers een beetje gek. Wat een knaller blijft dat nummer toch. Run With The Pack en schor weer naar buiten. Ik had Magchiel nog even gebeld om hem aan Canasta tijden te laten denken, maar die sprak later een bericht in dat mijn buren wel wat geluidsoverlast konden hebben.
Buiten werden al snel pauzes en daarna binnen alweer een volgende nieuwe oude band. Forbidden is één van die bands die uit de jaren tachtig San Francisco scene komt, maar nooit tot de big four werd gerekend. Het interessante is dat dit soort bands (net als Heathen, Death Angel of Exodus) tegenwoordig veel sterkere CD's uitbrengt dan die zogenaamde big four. Forbidden heeft ook een sterke recente CD, maar ik ken alleen één oude CD. Met een zanger die erg sterk aan Michel Dijkhuizen deed denken was dit vooral een hard concert. De afwisseling van de Cd's kwam door onbekendheid met de muziek minder door en afwisseling ontbrak wel wat. Toch zeker niet slecht een voor herhaling vatbaar in een kleine zaal.
Na Forbidden begon het probleem voor ons. De bands in de tent werden nu ook beter of bekender, waardoor wij geen rustpauze meer hadden. Zonder stoelen of banken, bleek dit fysiek niet haalbaar, waardoor wij keuzes moesten maken. Communic wilden we niet missen dus dat was de eerste show in de tent. Aangezien dit progmetal betreft, gelijk de leegste show van de dag wat betreft publiek voor het podium. Na het overdonderende Forbidden, miste dit trio wel wat power tijdens solo's, maar gelukkig zijn de nummers erg sterk en klonk de zang ook erg goed.
Hierna volgde UDO binnen. Wij moesten passen en zagen alleen aan het eind Metal Heart en Balls to the Wall en dat was goed. Where Angels Suffer volgde een onbekende band, met bekende leden. Spil is de ex-gitarist van WASP die erg aan Tedje van Es deed denken (bedankt Hans) met wilde sprongen en een snor met grijns . Ze speelden nummers van WASP, Metal Church en anderen, maar wij moesten rust pakken. Binnen volgde nl. Death Angel en die hebben een serie goede Cd's en live nog nooit teleurgesteld. Vandaag stelden zij ook niet teleur, maar was het ook niet hun beste show ooit. Het enthiousiasme blijft echter aanstekelijk en wie kan afsluiten met een rampestamper als Thrown to the Wolves levert gewoon weer een gedenkwaardig optreden af.
Wij hadden vooraf al besloten dat we de headliner Helloween zouden laten schieten omdat de rit naar huis nog lang was. Voor ons was dus nu de afsluiter aangebroken in de vorm van Vicious Rumors. Gelukkig bleek dit een mooi slot in te houden. Ik ken alleen heel oud werk van ze. De nieuwe nummers zijn echter ook goed aan te horen en met Soldiers of the Night ook weer eens een echte live klassieker voor het eerst gezien.
OK veel in mijn ogen klassiekers werden niet gespeeld, en de zanger (the mad Black Adder?) kwam wel heel vreemd over, maar het was gewoon jeugdsentiment en een goede show. Bij het laatste nummer kwam er ook nog eens massale versterking opdagen en zagen we drie gitaristen, twee drummers, zangers en bassisten rondhuppelen op het vrij kleine podium. De zanger besloot dan ook de sport van de dag uit te gaan oefenen en ging een rondje crowdsurfen. Ja in België nog wel toegestaan en veel beoefend vandaag.
Een mooie afsluiting van een lange dag.
Alcatraz Metal Festival bleek dus een succes en voor de volgende jaren line-up in de gaten houden. De rit valt erg mee, de zaal en tent kunnen ook slecht weer aan en wie wil er nou niet af en toe 25 jaar terug in de tijd. Tot 2012 dus maar. Mocht de organisatie op dit verslag stuiten dan heb ik nog wel wat verzoekjes voor volgend jaar: Psychotic Waltz, Crimson Glory, MSG, UFO, Stampede, Hades, Heir Apparent, Watchtower en zo kan ik nog wel even door gaan.
No comments:
Post a Comment